Opmerkelijk

Gisteren gebeurde het, tussen 7 en 8 's avonds. Mijn dochter, steun en toe verlaat, die mij die dag weer begeleidde naar het ziekenhuis en terug. Werd geconfronteerd met de uiting van mijn prikkels.

Ongemerkt was mijn energie level gezakt en raakte geprikkeld, door wat op mij, op dat moment overkwam, als een spervuur van vragen.

Dan knapt er iets in mij en reageer boos. Omdat ik de snelheid mis om te antwoorden. Niet alleen de snelheid maar ook het vermogen en de logica.

Opmerkelijk is dat ze me weer rustig kreeg. Nog opmerkelijker is dat ik het 't nog weet, het kan navertellen. Want meestal slaat het een gat in mijn geheugen. Ik ben naar bed gegaan, wist aan mijn avond pillen te denken en zei mijn dochter gedag.

Ik kan de details van de vragen zelf, niet meer voor de geest halen maar wel dat ze zorg gerelateerd waren.

Goed bedoeld, maar ik reageer dan precies tegenovergesteld.

Nou dochterlief ik hoop dat ik je niet ontmoedigd heb. Zonder jouw steun en rust in deze situaties word het allemaal een stuk lastiger.

Tot binnenkort.