Logopedie

Mijn eerste sessies gehad met de lokale logopediste, ik hoef niet meer met de vogeltjes te praten. Ik jaag ze toch weg met al die decibellen, nu nog 52 maar het streven is 58. Ook moet ik lager praten tegen de heesheid ontstaan door parkinsonisme, en mijn slikproblemen zouden met deze oefeningen ook minder moeten worden.

Ze gebruikt ook een app ontwikkeld door de Radboud waarbij ik na haar instellingen een balletje groen en hoog moet houden, een sportieve uitdaging kun je wel zeggen. Mijn ega wordt er ook bij betrokken, herrie in huize Span dus kinderen maakt den borst maar nat, geen ruzie maar herrie. Zou je de decibellen bij elkaar optellen dan kun je ons vergelijken met een Boeing die overvliegt.

Weer een hobby erbij en die arme vogeltjes de dupe, of angry. Ik denk dat laatste. En onze katten dan meestal wanneer wij onze stem verheffen is het om ze van het aanrecht of tafel te verjagen. Dat zal een boel, "maar ik deed niets" blikken opleveren.

Een andere opdracht die ik van haar kreeg was mijn levensverhaal op te schrijven, om dat in de eerste plaats op te lezen hard en laag en later uit mijn hoofd te reciteren. Twee kantjes was genoeg, ik zit al op vijf en heb ook hier de smaak te pakken, nog een hobby erbij.

Alle dagen oefenen waarvan drie met haar en zes weken later praat en articuleer ik als een logopedist.